Per abuis werd het artikel van de voorzitter van de kerkenraad niet opgenomen in Kerkklanken.
Hieronder kunt u dit alsnog lezen.
Ik zal er morgen zijn
De eerste Adventskaars is alweer aangestoken: buiten wordt het steeds donkerder, binnen maken we het elke zondag lichter. Advent : het woord betekent : wat te komen staat.( in het Frans à venir= de toekomst). Wielerliefhebbers kennen ongetwijfeld de Tour de l’Avenir, de Ronde van de Toekomst. Die ronde zou ook de Adventstour kunnen heten. In de kerk houden we ons in deze weken voor Kerst ook bezig met wat-te-komen-staat, nl. de geboorte van Jezus Christus, de komst van het Licht in deze donkere wereld.
In de Katholieke Kerk worden in de zeven vespers van 17 tot en met 23 december de zogenaamde O! – antifonen(wisselzangen) gezongen. Elk antifoon begint met de aanroeping(O!) van de nieuwgeboren Heer met een andere naam.(in het nieuwe liedboek opgenomen , gezang 466). De zeven messiastitels zijn alle uit oudtestamentische schriftgedeelten afgeleid, namelijk:
-Spreuken 8 Sapientia Wijsheid
-Deuteronomium 10 : 12-22 Adonaï Heer
-Jesaja 11: 1-10 Radix Jesse Wortel van Isaï
-Jesaja 22 : 22 Clavis David Sleutel van David
-Maleachi 4 : 1-3 Oriens Dageraad/oosten
-Jeremia 10 : 1-7 Rex Gentium Koning van de volkeren
-Jesaja 7 : 14 Emmanuel Emmanuel
Waarom vermeld ik de titels ook in het Latijn? Wel, wanneer de hoofdletters van elk eerste woord van achteren naar voren gelezen worden staat er ERO CRAS, wat betekent : morgen zal ik er zijn. Je kunt de vroege kerk gevoel voor symboliek niet ontzeggen….
Morgen, het is nog niet zo ver. De adventsliederen staan vol van stil verwachten, van hoop te midden van de duisternis. We kijken uit naar het komende feest. Maar net als in de veertigdagen tijd – de weken voor Pasen- worden we opgeroepen ons voor te bereiden om het Licht te ontvangen. Johannes de Doper zegt: “Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij”. Inkeer, bezinning : de liturgische kleur is deze periode niet voor niets paars (boete en inkeer) en we zingen geen Klein Gloria.
Komen we in deze drukke maand aan dat bezinnen toe? Velen van ons vieren Sinterklaas en op het werk en ook in de kerk nemen we alvast een voorproefje op Kerstmis: kerstborrels, kerstzangavonden , kerstviering met de kinderen op school. Allemaal even mooi en waardevol , maar in die maand van het Grote Genieten (zoals de decembermaand onlangs in een blad genoemd werd) is weinig tijd bezig te zijn met de essentiële vragen: hoe sta ik in dit leven, wat verwacht ik ervan, waar liggen mijn prioriteiten?
.
Ik zal er morgen zijn…
Na het wachten en vol verlangen uitzien-naar is het dan op 25 december Kerstfeest. Een feest trouwens dat – in tegenstelling tot Pasen – in de vroege kerk niet werd gevierd. Volgens vele auteurs heeft keizer Constantijn pas in de vierde eeuw Kerstmis ( Christus-mis) als feest van de geboorte van Christus ingesteld. Hij sloot aan bij twee heidense tradities:
– De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) het midwinterfeest ( de zonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht begroet.
-op 25 december werd in de Romeinse tijd de zonnegod vereerd: Sol Invictus, de onoverwinnelijke zon.
De aansprekende thematiek ( donker en licht) èn het verhaal van de geboorte van een onschuldig kind heeft ertoe geleid dat m.n. in onze westerse wereld Kerstmis het belangrijkste feest is geworden.
Maar de messiaanse wereld, die wereld naar Gods bedoeling, is niet neergedaald op aarde als een paradijselijke idylle. De komst van het Koninkrijk, de overwinning van het Licht gaat door lijden en sterven heen.
Jezus: Koning? Ja, maar wel een koning die het lot van zijn volk deelt en draagt, tot in de dood toe.
Jezus: Heer? Ja, maar wel een heer die de minste wil zijn , een dienaar , die ons oproept zijn spoor te volgen.
Misschien is zijn eigen naam nog wel de mooiste titel: Jezus, God bevrijdt.
Dat hebben mensen , in alle tijden tot op de dag van vandaag ,ervaren: een kracht die bevrijdt, bevrijdt van alles wat ons beknelt en beklemt en die ruimte maakt voor nieuw en echt menselijk leven.
Ik wens u een gelukkig Kerstfeest toe . Voor een ieder die leeft in angst of verdriet en juist in deze tijd weer extra geconfronteerd wordt met een lege plaats in het leven hoop ik dat het Licht dat de schaduwen van de dood komt beschijnen volop voor u mag opgaan.
Tot slot een gedicht van Huub Oosterhuis ( in het liedboek opgenomen als lied 456)
Kwam van Godswege
1 2
Kwam van Godswege Zo staat geschreven:
Een man in ons bestaan, de heuvel moet geslecht,
Een stem om te getuigen geen kwaad mag zijn bedreven,
Johannes was zijn naam. Maak alle paden recht.
Man van Godswege, Zo staat geschreven:
Johannes was zijn naam maak alle paden recht.
3 4
Doper, wat liep je “Dat wij omkeren,
In kemelharen pij, verlaten ons domein,
als een profeet,wat riep je beleven ’t woord des Heren
daar in die woestenij? en niet weerbarstig zijn.
Doper, wat riep je Dat wij omkeren
daar in die woestenij? en niet weerbarstig zijn.”
5 6
Doper, wat moeten “Deel met elkander
wij doen totdat Hij komt? Het brood van alledag.
“In hoop en vrees doet boete, opdat u in de ander
Geloof in zijn verbond. Gods heil aanschouwen mag.
Doper wat moeten Deel met elkander
Wij doen totdat Hij komt? Het brood van deze dag. “
7 8
Volk uitentreuren Volk uitverkoren
gezeten in de nacht, om in het licht te staan,
Gods woord zal u gebeuren een kind wordt u geboren,
Zolang gij Hem verwacht. Messias is zijn naam.
Sta te gebeuren, Kind ons geboren
Kom, woord, in onze nacht. Jouw licht zal met ons gaan.
Nelleke de Beus